Hart/Hoofd...Angst/Liefde...Licht/Donker...Yin/Yang.


Oftewel: Contrast.

We ervaren het allemaal...elke dag...op allerlei manieren.
Geweldig leuke dingen en de minder of zelfs vreselijke ervaringen.
Je vraagt je dan vast wel eens af...Waarom? 
Waar is het toch in godsnaam allemaal goed voor???

Verreweg het grootste deel van onze wakkere momenten van de dag,
leven we op de automatische piloot .
Ons functioneren, onze standaard gewoonten, activiteiten ,overtuigingen en gedachten
pakken we daar weer op, waar we ze het laatst gelaten hebben.

Als je blijft doen wat je deed, blijf je krijgen wat je kreeg. Een hele krachtige stelling en wet.

En toch, ervaren we steeds weer...contrast.
En niet voor niets. Het heeft een functie.
Door te ervaren wat je niet wilt, leer je pas echt kennen wat je wel wilt.
Door de ene kant of het ene uiterste te ervaren, 
zul je pas echt in staat zijn de andere kant of het andere uiterste te begrijpen, 
waarderen en (h)erkennen.

Nog een krachtige stelling: Alles wat je aandacht geeft groeit, ofwel: 
where attention goes, energy flows.

Denk maar eens niet aan de alom bekende roze olifant. ;-)
Als je gedachten voortkomen uit een gevoel van moeten-weerstand-afwezigheid-gebrek-gemis-
angst voor (verlies van)-etc…(Dus eigenlijk gebaseerd op NIET)
zal het die afwezigheid of weerstand juist versterken.
Het denken vanuit het hoofd zoals dit dan genoemd wordt.
Doemdenken...negatief denken.  


Het universum zegt altijd ja. Het luistert niet naar wat je zegt maar naar wat je werkelijk meent. 
Er bestaat enkel de wet van aantrekking, geen wet van uitsluiting.​
Wat zend je uit, wat ervaar en voel je werkelijk. 
Ben je dus verdrietig omdat je steeds maar rekeningen krijgt die je niet kunt betalen
en je focus ligt op het feit dat er te weinig geld is en dus tekort.
Je raad het al….wordt het tekort groter. Tevens ook je angst, je verdriet, gevoel van onmacht etc.
Blijf je treuren om die relatie die over is, kun je niet verkroppen dat het weg is,
wordt niet alleen die afwezigheid en pijn groter, maar ben je ook niet afgestemd op die betere
mooiere versie die er nu voor je is. Het kan niet naar je toe komen omdat je nog op het oude gefocust bent.

Alle weerstand….alle strijd...al het wegduwen, weg willen hebben, op willen lossen,
willen vergeten, verbloemen, verbergen, verafschuwen, vergoelijken, haten, bekritiseren etc…
Zorgt dat je er meer van aantrekt. Je focus ligt er tenslotte op.
Alle strijd tegen bijvoorbeeld armoede, legt nog meer focus op armoede en maakt het groter.

Hoe krijg je dan die omslag hoor ik je bijna denken?
Hoe gaat het dan weg? Hoe verdwijnt het?
De makkelijkste weg is de weg van de minste weerstand.
Dat betekend, al je focus op het tegenovergestelde vestigen.
Dus op hetgeen je WEL wilt.

Lukt dit niet, dan is de kunst hetgeen je graag “weg” wilt hebben,
niet langer weg te wensen maar te accepteren, het er te laten zijn.
Er zo min mogelijk aandacht aan besteden en als er toch aandacht heen gaat
….omarm het dan.
Probeer het te zien als een manier om je bewust te maken van wat je wel wilt.
Wees er dankbaar voor en laat het weer los, steeds weer.
Zonder boos op jezelf te worden dat het toch steeds weer in je gedachten komt.
Geef het tijd, ruimte. Een diepgewortelde angst, overtuiging of patroon heeft focus
en tijd nodig om te verzwakken en er een nieuwe overtuiging voor in de plaats te creëren.
Overtuigingen zijn werkelijke verbindingen/bruggen tussen 2 synapsen in de hersenen.
Het kost niet eens meer moeite deze te activeren ze gaan meteen aan.
Een nieuwe overtuiging creëren betekent dus dat deze pas werkelijk kan ontstaan
nadat deze volledig geaccepteerd wordt en zo een nieuwe verbinding maakt. 
Zodra deze gemaakt wordt verdwijnt de oude, ze kunnen niet samen bestaan.
Je kunt ook niet tegelijkertijd in angst en vertrouwen zijn.
Dit vergt focus ,volledig geloof zodat het een weten wordt, en volharding.

Focus dus of op hetgeen je wel wilt of verleg je focus totaal naar iets anders.
Iets wat wel is zoals je het wilt, waar je dankbaar voor bent, waar je blij van wordt, wat je energie geeft.
Focus zoveel en vaak als je kunt zodat je je vanzelf goed gaat voelen.
Dan zit je meteen weer in je hart. Verhoog je je trilling en frequentie,
en geloof het of niet, al hetgeen wat je weg wilde hebben veranderd meteen een stukje mee.
Je trekt alles mee die fijnere hogere energie in.

Hoe vaak horen we niet over ons ego en hoe slecht het wel niet is.
Wat nou als dat zogenaamde ego niets anders is dan een overlevingsmechanisme,
gebaseerd op ervaringen uit het verleden.
Het wil ons behoeden voor pijn afwijzing en alles wat niet fijn is.
Het zijn al die ervaringen uit ons verleden die we nog niet vanuit ons hart beleefd
en gezien hebben waardoor we het volledig begrijpen en los kunnen laten.
Je hoort wel eens zeggen het ego is het donker in ons.

En eigenlijk klopt het ook wel.
Als we in onze hartenergie zitten, voelen we liefde, voelt alles licht, kleuren lijken kleurrijker,
we ervaren vreugde en blijdschap , onze energie stroomt, iedereen lijkt een stuk vrolijker,
dingen lijken ‘toevallig’ goed en makkelijk te gaan.
De wereld ziet er gewoon werkelijk een stuk lichter uit.

Hoe meer we verwijderd raken van onze hartenergie, deze liefde en dit licht,
voelt en ervaar je alles zwaarder, donkerder, moeilijker.
We hebben dan meteen de neiging om hier tegenin te willen gaan. Het moet weg.
We gaan strijden, willen als het ware overleven, en doen steeds meer moeite
en verbruiken steeds meer energie om hier weer uit te komen.
Een en al weerstand.

Hoe was de stelling ook weer? Alles wat je aandacht geeft groeit?
De weerstand...zorgt dus dat het zware steeds zwaarder wordt,
het donkere steeds donkerder, de overlevingsstand aangaat.

Als jij je bewust bent van het feit dat we, zolang we leven contrast zullen ervaren ,
zodat we simpelweg kunnen groeien, leren ontwikkelen en onze potenties naar boven komen,
zul je contrast als uitdagingen gaan zien.
Als het je lukt niet in de weerstand te gaan, maar al dat contrast te omarmen,
​naar binnen te keren en werkelijk te gaan ontdekken wat deze je kan brengen, gaan er deuren voor je open.

Kijk naar het yin/yang symbool.
Het is oneindig, geen begin of einde, volledig in balans en omarmd elkaar.
Mannelijk en vrouwelijk,  licht en donker.

“Dankbaarheid is de geluksverdubbelaar”
is dan weer zo een stelling die er jaren geleden eens bij me binnen kwam.
Hoe heerlijk voelt dankbaarheid...het tovert meteen een glimlach op je gezicht.
En hoe lastig soms ook, er is altijd...iets om dankbaar voor te zijn.
Zelfs onze meest donkere momenten...ze maken het licht daarna, alleen maar feller.

Waar kun jij de knop maar niet omzetten?
Ik help je graag hier wat licht op te schijnen :-)

Heel veel liefs